Eindelijk was het zover: Unicon17, het wereldkampioenschap eenwieleren, ditmaal in Montréal Canada. Gert-Jan en Mathias wilden zo graag deelnemen en hun ouders zagen een reis naar Canada wel zitten zodanig dat ze gepakt en gezakt afreisden naar dit toch wel mooie en aangename land. Na iets meer dan een week rondtoeren in Ontario waren we het Canadese ritme al wat gewoon en werd het tijd om af te zakken naar Montréal. De kids waren klaar om aan de wedstrijden te beginnen. De concurrentie zag er heel sterk uit maar onze jongens (en meisje) hadden er wel zin in.
De eerste dag stonden de Wheelwalk, One Foot en de 800m op het programma. Hier haalde Mathias 1 maal brons en 2 maal zilver, steeds heel nipt verliezend van zijn goede Duitse vriend Jan Boder. Gert-Jan deed het uitstekend met 2 x goud en 1 maal brons. Hij mocht zelfs deelnemen aan de expert-finale van de Wheelwalk: die wordt gereden tussen de deelnemers met de 8 beste tijden. Helaas kwam hij kort vóór de eindmeet ten val. Ook Evelien deed het niet slecht: zowel op de OneFoot als op de 800m benaderde ze haar persoonlijk record.
Op dag 2 ging om 8u 's ochtends de 10 km van start. Gert-Jan deed het uitstekend en behaalde een knappe 2e plaats in een tijd van 31min 11sec. Evelien reed de 10km in een mooie tijd van 41min 32sec waarmee ze haar persoonlijk record verpulverde en nog 21 meisjes/vrouwen achter zich wist te houden. Mathias zon op wraak tegenover Jan Boder en was enorm gebeten om goud te behalen. Een portie spaghetti als ontbijt (wat een moeder toch allemaal voor haar zoon moet opbrengen) zou hem daarbij helpen. Hij zette een prachtprestatie neer. Met zijn 20-inch eenwieler reed hij de 10 km in 35min 12sec. Op de afgelopen 6 Unicons deed niemand bij de U11 dit beter. Een megatijd dus.
Dag 3 was gereserveerd voor het hoog- en verspringen. Hier was er geen categorie U11 en moest Mathias het dus opnemen tegen zijn neef Gert-Jan. Mathias behaalde met 20 cm de 5de plaats en Gert-Jan werd 2de met een hoogte van 40 cm. In het verspringen veroverde Gert-Jan goud met een sprong van 180 cm, Mathias strandde op een gedeelde 4de plaats, samen met zijn andere Duitse vriend Finn Boder, met een sprong van 135cm. Dit was wel goed voor een nieuw persoonlijk record.
Dag 4 speelde zich af in de bergen. In het prachtige skidorp Mont Tremblant werden de Uphill en de Cross Country gereden. De Uphill was loodzwaar en weinig of geen deelnemers haalden de eindmeet zonder meermaals te vallen. Chapeau voor al die vrouwen en mannen. Te voet was het al lastig, laat staan op een eenwieler. Ook de Cross Country was een van de lastigste van de afgelopen Unicons. Gert-Jan behaalde hierin toch een heel knappe 3de plaats. Niet slecht voor iemand uit het vlakke Vlaanderen.
Op dag 5 stond de IUF-slalom op het programma. Dit was dé wedstrijd waar Gert-Jan al een jaar naar uitkeek. Evelien reed een heel mooie slalom in 24,9 seconde: alweer een persoonlijk record en goed voor een 20ste plaats. Mathias behaalde in een zenuwslopend en spannend duel met de broers Boder toch weer de gouden medaille. Ook Gert-Jan behaalde goud in een tijd van 19.04 seconden hetgeen hem een plaats verschafte in de Expert Finale (4de tijd van alle deelnemers). Ons 13-jarig talent kwam in die finale uit tegen de toppers van de wereld. De spanning was te snijden maar Gert-Jan bleef ijzig kalm en zette 2 supertijden neer. Met zijn 18,552sec behaalde hij een bronzen medaille en zat hiermee maar heel nipt boven de eerste en tweede plaats. Wat een toptijd en wat een ontlading bij de Belgische supporters.
Dag 6 was de laatste dag van de races. Hier stond de 100m, de 400m en de 4x100m op het programma. Mathias behaalde 2 maal goud in alweer supertijden (voor 0-10 jarigen toch). Gert-Jan moest nu rijden in een reeks van 13-15 jarigen. Hij werd 5e op de 100m maar behaalde wel goud op de 400 m. Bij de 4x100m reed Mathias samen met 3 Duitse meisjes, de mini EinradZebras. Ze reden een mooie wedstrijd maar dit jonge ploegje had geen schijn van kans in de categorie tot 18 jaar. Gert-Jan vormde een ploeg met onze Hollandse vrienden Klaas, Soilin en Lisanne. Door enkele DQ's van andere ploegen behaalden deze "Orange Lion's" wonder boven wonder een 2de plaats, net voor onze Duitse vrienden, de familie Boder. Een mooie afsluiter voor Gert-Jan die terug naar België moest.
Dag 7 was een verdiende rustdag en dus ideaal om eens wat meer van Montréal te zien.
Op dag 8 ging de familie Bracke nogmaals naar Mont Tremblant. Ditmaal voor de Downhill. De rit naar de start was een heus avontuur maar gelukkig bracht de gele schoolbus iedereen heelhuids op de top. Evelien en Mathias reden de downhill uit zonder al te veel kleerscheuren.
Op 8 augustus zat ook voor Evelien en Mathias het verblijf in Montréal er op. Vooraleer verder te reizen doorheen Canada deden ze nog mee aan de trage 10 voor- en achterwaarts. Op de trage 10 voorwaarts wist Mathias nog in extremis de bronzen medaille te pakken.
In totaal zijn onze mannen met 20 medailles huiswaarts gekeerd waarvan 10 gouden. Als dit geen mega resultaat is. Onze Belgische topsporters mogen gerust jaloers worden. Het WK eenwieleren was top, op enkele organisatorische foutjes na.
Afspraak volgend jaar op het Europees kampioenschap in Italië?
De eerste dag stonden de Wheelwalk, One Foot en de 800m op het programma. Hier haalde Mathias 1 maal brons en 2 maal zilver, steeds heel nipt verliezend van zijn goede Duitse vriend Jan Boder. Gert-Jan deed het uitstekend met 2 x goud en 1 maal brons. Hij mocht zelfs deelnemen aan de expert-finale van de Wheelwalk: die wordt gereden tussen de deelnemers met de 8 beste tijden. Helaas kwam hij kort vóór de eindmeet ten val. Ook Evelien deed het niet slecht: zowel op de OneFoot als op de 800m benaderde ze haar persoonlijk record.
Op dag 2 ging om 8u 's ochtends de 10 km van start. Gert-Jan deed het uitstekend en behaalde een knappe 2e plaats in een tijd van 31min 11sec. Evelien reed de 10km in een mooie tijd van 41min 32sec waarmee ze haar persoonlijk record verpulverde en nog 21 meisjes/vrouwen achter zich wist te houden. Mathias zon op wraak tegenover Jan Boder en was enorm gebeten om goud te behalen. Een portie spaghetti als ontbijt (wat een moeder toch allemaal voor haar zoon moet opbrengen) zou hem daarbij helpen. Hij zette een prachtprestatie neer. Met zijn 20-inch eenwieler reed hij de 10 km in 35min 12sec. Op de afgelopen 6 Unicons deed niemand bij de U11 dit beter. Een megatijd dus.
Dag 3 was gereserveerd voor het hoog- en verspringen. Hier was er geen categorie U11 en moest Mathias het dus opnemen tegen zijn neef Gert-Jan. Mathias behaalde met 20 cm de 5de plaats en Gert-Jan werd 2de met een hoogte van 40 cm. In het verspringen veroverde Gert-Jan goud met een sprong van 180 cm, Mathias strandde op een gedeelde 4de plaats, samen met zijn andere Duitse vriend Finn Boder, met een sprong van 135cm. Dit was wel goed voor een nieuw persoonlijk record.
Dag 4 speelde zich af in de bergen. In het prachtige skidorp Mont Tremblant werden de Uphill en de Cross Country gereden. De Uphill was loodzwaar en weinig of geen deelnemers haalden de eindmeet zonder meermaals te vallen. Chapeau voor al die vrouwen en mannen. Te voet was het al lastig, laat staan op een eenwieler. Ook de Cross Country was een van de lastigste van de afgelopen Unicons. Gert-Jan behaalde hierin toch een heel knappe 3de plaats. Niet slecht voor iemand uit het vlakke Vlaanderen.
Op dag 5 stond de IUF-slalom op het programma. Dit was dé wedstrijd waar Gert-Jan al een jaar naar uitkeek. Evelien reed een heel mooie slalom in 24,9 seconde: alweer een persoonlijk record en goed voor een 20ste plaats. Mathias behaalde in een zenuwslopend en spannend duel met de broers Boder toch weer de gouden medaille. Ook Gert-Jan behaalde goud in een tijd van 19.04 seconden hetgeen hem een plaats verschafte in de Expert Finale (4de tijd van alle deelnemers). Ons 13-jarig talent kwam in die finale uit tegen de toppers van de wereld. De spanning was te snijden maar Gert-Jan bleef ijzig kalm en zette 2 supertijden neer. Met zijn 18,552sec behaalde hij een bronzen medaille en zat hiermee maar heel nipt boven de eerste en tweede plaats. Wat een toptijd en wat een ontlading bij de Belgische supporters.
Dag 6 was de laatste dag van de races. Hier stond de 100m, de 400m en de 4x100m op het programma. Mathias behaalde 2 maal goud in alweer supertijden (voor 0-10 jarigen toch). Gert-Jan moest nu rijden in een reeks van 13-15 jarigen. Hij werd 5e op de 100m maar behaalde wel goud op de 400 m. Bij de 4x100m reed Mathias samen met 3 Duitse meisjes, de mini EinradZebras. Ze reden een mooie wedstrijd maar dit jonge ploegje had geen schijn van kans in de categorie tot 18 jaar. Gert-Jan vormde een ploeg met onze Hollandse vrienden Klaas, Soilin en Lisanne. Door enkele DQ's van andere ploegen behaalden deze "Orange Lion's" wonder boven wonder een 2de plaats, net voor onze Duitse vrienden, de familie Boder. Een mooie afsluiter voor Gert-Jan die terug naar België moest.
Dag 7 was een verdiende rustdag en dus ideaal om eens wat meer van Montréal te zien.
Op dag 8 ging de familie Bracke nogmaals naar Mont Tremblant. Ditmaal voor de Downhill. De rit naar de start was een heus avontuur maar gelukkig bracht de gele schoolbus iedereen heelhuids op de top. Evelien en Mathias reden de downhill uit zonder al te veel kleerscheuren.
Op 8 augustus zat ook voor Evelien en Mathias het verblijf in Montréal er op. Vooraleer verder te reizen doorheen Canada deden ze nog mee aan de trage 10 voor- en achterwaarts. Op de trage 10 voorwaarts wist Mathias nog in extremis de bronzen medaille te pakken.
In totaal zijn onze mannen met 20 medailles huiswaarts gekeerd waarvan 10 gouden. Als dit geen mega resultaat is. Onze Belgische topsporters mogen gerust jaloers worden. Het WK eenwieleren was top, op enkele organisatorische foutjes na.
Afspraak volgend jaar op het Europees kampioenschap in Italië?